تاریخچه نقره سازی در تبریز

نقره سازی از سال 1915 میلادی از کشور ترکیه برای اولین بار به تبریز آمد و لذا نقره کاران بیش از دیگر نقاط ایران در تبریز دیده میشوند . هنر حکاکی روی نقره بعد از کشتار ارامنه توسط عثمانی ها در کشور ترکیه و شهر وان رواج پیدا کرد و با مهاجرت ارامنه برای گذران زندگی و امرار معاش به کشورهای دیگر برای اولین بار به تبریز آمدند و هنر حکاکی بر روی نقره را در شهر اولین ها آغاز کردند .

هنر حکاکی نقره به سبک تبریز ، حکاکی و قلم زنی بدون استفاده از چکش است ، بدین ترتیب که با استفاده از قلم فولادی با نیروی دست بر روی فلز نقره کنده کاری انجام می شود . هنر حکاکی اکثرا روی نقره و مس یا برنج کار می شود که بیشتر هنرمندان روی نقره کار می کنند . هنرمندان نقره کار ، نقره را به صورت خام (ساچمه  یا نقره پنبه) و یا آبشده تهیه کرده و آن را عیار می کنند . سپس آن را ذوب کرده و تبدیل به ورق نقره می نمایند . وقتی ورق نقره آماده شد نسبت به سفارش های خود ورق را برش می دهند .

بعد از برش ، ورق نقره را حرارت داده و در مرحله دوم به اسید سولفوریک رقیق شده انداخته و پس از چند ساعت از اسید درآورده می شود . بعد از شستن ، ورق را خشک می نمایند سپس طرح مورد نظر را به وسیله ی تینر و پنبه از روی کاغذ به روی ورق نقره انتقال می دهند و شروع به حکاکی می نمایند .